Προσωπικός γιατρός. Όταν η προπαγάνδα φτάνει στο απόγειό της. 

Προσωπικός γιαττρός και προπαγάνδα.Άρθρο του καρδιολόγου Νίκου Παναγιωτόπουλου

Προσωπικός γιατρός και προπαγάνδα.Η παραπληροφόρηση και ο θεσμός του προσωπικού γιατρού.

(άρθρο-Προσωπικός γιαττρός και προπαγάνδα-) Είναι πραγματικά πολύ ανησυχητικό το ότι τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα από την περίοδο του κορονοϊού και μετά, υπάρχει μια τρομακτική διαστρέβλωση της αλήθειας από τους κυβερνώντες με την συμπαράσταση των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Πραγματικά δεν θα μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι σε μια εποχή που υποτίθεται ότι η πληροφορία κυριαρχεί, θα μπορούσαμε να φτάσουμε στο σημείο της απόλυτης ευθυγράμμισης όλων των πηγών πληροφόρησης με σκοπό την παραπλάνηση των ανθρώπων.

Ίσως να ακούγεται ιδιαίτερα καυστικό το σχόλιο με το οποίο ξεκινήσαμε αυτή την επικοινωνία μας, αλλά πραγματικά βλέπουμε να απογειώνεται η παραπληροφόρηση και μάλιστα σε πολύ ευαίσθητους τομείς όπως αυτός της Υγείας. Ασχοληθήκαμε πολλές φορές σε προηγούμενα άρθρα μας με το θεσμό του προσωπικού γιατρού. Το κάναμε αρχικά διότι έχουμε τονίσει ότι πολλοί από τους θανάτους της περιόδου της πανδημίας θα είχαν αποφευχθεί εάν υπήρχε ουσιαστικά οργανωμένη πρωτοβάθμια περίθαλψη.

Προσωπικός γιατρός και προπαγάνδα.Το θέμα της πρωτοβάθμιας υγείας.

Και είχαμε την ελπίδα, καλοπροαίρετοι όντες, ότι όλη αυτή η τραγωδία με τους  δεκάδες χιλιάδες θανάτους από την πανδημία θα έβαζε μυαλό στους κυβερνώντες ώστε να ξαναδούν το θέμα της πρωτοβάθμιας Υγείας. Όμως η καθιέρωση του θεσμού του προσωπικού γιατρού μας απέδειξε ότι τελικά στη χώρα μας δεν υπάρχει καμία ελπίδα.

Εξηγούμαι.  Ο θεσμός του προσωπικού γιατρού υποτίθεται ότι θα βοηθούσε στην αναδιάρθρωση του τομέα της πρωτοβάθμιας περίθαλψης στη χώρα μας, που μετά την κατάργηση του αδύναμου και αμαρτωλού ΙΚΑ είχε φτάσει σε σημείο μηδέν. Προσωπικός γιατρός θα ήταν σύμφωνα με το σχεδιασμό ένας παθολόγος ή ένας γενικός γιατρός, ο οποίος θα αναλάμβανε έναν συγκεκριμένο αριθμό ασθενών και θα τους παρακολουθούσε για όλα τα προβλήματα υγείας, παραπέμποντας τους στη συνέχεια σε ιδιαίτερες ειδικότητες ή και σε νοσοκομεία εφόσον αυτό ήταν απαραίτητο.

Και από δω ξεκινούν όλα τα προβλήματα. Οι  υπεύθυνοι του Υπουργείου Υγείας διαπιστώνουν αρχικά ότι θα πρέπει να χρεώσουν περίπου 2000 ασθενείς σε κάθε γιατρό, πράγμα το οποίο καθιστούσε ουσιαστικά αδύνατη την παρακολούθηση και την επικοινωνία μεταξύ γιατρού και ασθενούς. Έτσι εξ ορισμού από την αρχή ο προσωπικός γιατρός καταδικαζόταν να είναι απλώς συνταγογράφος και μάλιστα συνταγογράφος εξ αποστάσεως με τη λεγόμενη άυλη συνταγογράφηση.

Πολλοί γιατροί που σέβονταν την εργασία τους αρνήθηκαν να ενταχθούν στο θεσμό του προσωπικού γιατρού.

Υπό αυτούς τους όρους και παρά τη δελεαστική αμοιβή πολλοί γιατροί που σέβονταν την εργασία τους αρνήθηκαν να ενταχθούν στο θεσμό του προσωπικού γιατρού. Έτσι αναγκάστηκε το υπουργείο, αρχικά, να βάλει με το ζόρι στο θεσμό, όσους γιατρούς υπηρετούσαν σε δημόσιες δομές και μάλιστα γιατρούς, οι οποίοι είχαν σύμβαση εργασίας με αυτές χωρίς να είναι μόνιμοι. Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, νόθευσε ακόμη περισσότερο το θεσμό, διότι οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν να ασχοληθούν με νοσοκομειακά καθήκοντα ή με την λειτουργία κέντρων υγείας θα έπρεπε ταυτόχρονα να είναι και προσωπικοί γιατροί μερικών χιλιάδων ασθενών.

Τότε οι προγραμματιστές του συστήματος είχαν μια φαεινή ιδέα. Και γιατί να είναι παθολόγοι και γενικοί γιατροί και να μην είναι καρδιολόγοι, ενδοκρινολόγοι γαστρεντερολόγοι, νευρολόγοι, νεφρολόγοι, τους οποίους θα ονομάσουμε παθολόγους μια που έχουν κάποια παθολογική εμπειρία. Ευτυχώς σε αυτή την τραγική ιδέα δεν συναίνεσαν παρά ελάχιστοι γιατροί των ειδικοτήτων, οι οποίοι καλούνται ξαφνικά να ξαναγυρίσουν στις βασικές γνώσεις παθολογίας και να παριστάνουν τους παθολόγους, αν και είχαν εξειδικευτεί σε ένα άλλο αντικείμενο.

 Και πάλι φυσικά, οι γιατροί δεν έβγαιναν και έτσι στην πρώτη φάση ο θεσμός του προσωπικού γιατρού κάλυπτε λιγότερους από τους μισούς ασφαλισμένους. Και τότε εμπνεύστηκαν ξαφνικά οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Υγείας, μια ιδέα η οποία πραγματικά έχει παγκόσμια πρωτοτυπία και μπορεί να τους κατατάξει μεταξύ των υποψηφίων του βραβείου Γκίνες. Και γιατί θα πρέπει να είναι ειδικευμένοι γιατροί ή προσωπικοί γιατροί; Τόσους ανειδίκευτους γιατρούς, αγροτικούς, ειδικευόμενους έχουμε, γιατί να μην τους ονομάσουμε κι αυτούς προσωπικούς γιατρούς και να τους εντάξουμε στο σύστημα;

Προσωπικός γιατρός και προπαγάνδα.Οι…ανευ ειδικότητας προσωποί γιατροί και τα…Ελληνικά ΜΜΕ.

Και αυτό έκαναν, ενέταξαν στο σύστημα του προσωπικού γιατρού, αγροτικούς γιατρούς που μόλις αποφοίτησαν από το πανεπιστήμιο και δεν έχουν την παραμικρή εμπειρία και γιατρούς άνευ ειδικότητας, οι οποίοι προσπαθούν να πάρουν την ειδικότητα του παθολόγου ή του γενικού γιατρού, χωρίς φυσικά να έχουν πιστοποιηθεί για κάτι τέτοιο. Βγήκε λοιπόν η Αναπληρώτρια υπουργός Υγείας, κατενθουσιασμένη, και μας ανακοίνωσε ότι από την 01/07 όλοι οι Έλληνες θα έχουν προσωπικό γιατρό. Γιατί βρέθηκε ο κρίσιμος αριθμός των δυόμισι χιλιάδων γιατρών που έλειπαν.

Και να είστε σίγουροι ότι αν χρειαστεί και πάλι δεν φτάνουν οι γιατροί, θα ονομαστούν προσωπικοί γιατροί, φοιτητές θα μπορούσαν  ακομη να ονομαστούν προσωπικοί γιατροί και νοσηλευτές και νοσοκόμοι ή και οι υπεύθυνοι των κυλικείων των νοσοκομείων. Γιατί στη χώρα που ζούμε δεν υπάρχει πραγματικά ούτε ντροπή, αλλά ούτε και υπευθυνότητα.

Αυτές τις ανακοινώσεις της αναπληρώτριας υπουργού μετέδωσαν όλα τα κανάλια και τα ειδησεογραφικά πρακτορεία της Ελλάδος, τα οποία φυσικά δεν μπήκαν στον κόπο να εξηγήσουν ποιοι ήσαν αυτοί οι γιατροί και που βρέθηκαν για να πλαισιώσουν αυτό το θεσμό. Αυτή είναι η μεγάλη ντροπή για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης γιατί είναι προφανές ότι βρίσκονται σε μια αγαστή συνεργασία και συμπαιγνία με εκείνους οι οποίοι θέλουν να θέσουν την υγεία μας σε κίνδυνο.

Θα εμπιστευόσασταν έναν υποψήφιο οδηγό να οδηγεί λεωφορείο;

Και δεν ξέρω αν για αυτό το τελευταίο χρειάζεται ιδιαίτερος κόπος να εξηγήσουμε ότι όταν ονομάζεις έναν άπειρο γιατρό ή έναν ανειδίκευτο γιατρό ειδικευμένο τότε πραγματικά εξευτελίζεις όλους τους θεσμούς και όλα τα προσόντα τα οποία με κόπο απέκτησαν ειδικευμένοι γιατροί και εξισώνεις πράγματα τα οποία είναι παντελώς ανόμοια. Θα μπορούσαν δηλαδή να πάνε σε κάποιες σχολές οδηγών και να πάρουν υποψήφιους οδηγούς και να τους διορίσουν ως οδηγούς στα λεωφορεία ή σε ταξί ή σε δημόσιας  χρήσης αυτοκίνητα. Πώς θα σας φαινόταν ο οδηγός του λεωφορείου να είναι υποψήφιος οδηγός. 

Το Υπουργείο μας κοροϊδεύει, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σιωπούν και από την 01/07/2025 οι Έλληνες θα έχουν ως προσωπικούς γιατρούς πρόσωπα που σαφώς δεν πληρούν τα κριτήρια για να αναλάβουν την ευαίσθητη υγεία του ελληνικού λαού. Ο ελληνικός λαός βέβαια ως συνήθως θα προσπαθήσει να βολευτεί με δικούς του τρόπους και θα δείξει για μια ακόμη φορά ότι ευχαρίστως γίνεται αντικείμενο κοροϊδίας χωρίς καμία αντίδραση. Αυτή είναι η Ελλάδα της προόδου, αυτή είναι η Ελλάδα της ανάπτυξης αυτή είναι η Ελλάδα του εικοστού πρώτου αιώνα. Να τη χαιρόμαστε.