Ο σχεδιασμός του νέου ΕΣΥ.
(άρθρο:Ο σχεδιασμός του νέου ΕΣΥ) Οι κυβερνώντες σε κάθε τόνο και μάλιστα ο υπουργός Υγείας με το γνωστό αλαζονικό του ύφος , αναφέρουν συνεχώς ότι στόχος τους είναι να αναβαθμίσουν το Εθνικό Σύστημα Υγείας και να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο, ποιοτικότερο στη θέση αυτού που όλοι βλέπουμε ότι έχει ήδη καταρρεύσει. Μόνο που όπως φαίνεται, ο τρόπος με τον οποίο σκέφτονται να κάνουν την αναβάθμιση αυτή είναι τελείως διαφορετικός από αυτόν που η κοινή λογική αλλά και η επιστημονική προσέγγιση υπαγορεύουν.
Ο σχεδιασμός του νέου ΕΣΥ και η περίπτωση του κρατικού νοσοκομείου Σάμου.
Το παράδειγμα αυτή την εβδομάδα αφορά το κρατικό νοσοκομείο της Σάμου. Η διοικήτρια παραιτήθηκε και η παραίτησή της έγινε δεκτή από τον υπουργό Υγείας. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι το νοσοκομείο οδηγείται σε κλείσιμο. Ο μόνος, ο οποίος είναι ευτυχής και πραγματικά απολαμβάνει την βελτίωση του συστήματος, είναι ο ίδιος ο υπουργός. Επειδή η αιχμή του δόρατος είναι η παιδιατρική κλινική στην οποία δεν υπάρχει πλέον κανένας ειδικευμένος γιατρός εκείνος ενθουσιασμένος αναφέρει τα μελλοντικά του σχέδια.
Αφού ως συνήθως μας λέει ότι φταίνε όλοι οι υπόλοιποι εκτός από εκείνον μια που εκείνος συνεχώς μάχεται για την βελτίωση των συνθηκών λειτουργίας του νοσοκομείου, αναφέρεται συγκεκριμένα και στην επίμαχη παιδιατρική κλινική. Και τι μας λέει; Ότι στην κλινική αυτή υπηρετούν ένας ιδιώτης ιατρός ο οποίος παρέχει κατά περίπτωση τις υπηρεσίες του με μπλοκάκι και μια ειδικευόμενη ιατρός, η οποία έχει αποσπαστεί από το Αττικό νοσοκομείο. Υπάρχει επίσης άλλη μία ειδικευόμενη γιατρός, η οποία πρόκειται σύντομα να συμπεριληφθεί στην ομάδα της Κλινικής.
Έχουμε λοιπόν ένα παγκοσμίως πρωτότυπο άθροισμα γιατρών. Μια ειδικευόμενη, η οποία προφανώς δεν είναι παιδίατρος, αλλά προσπαθεί να εκπαιδευτεί στον τομέα της παιδιατρικής και ένας γιατρός από τη νήσο Σάμο, ο οποίος δεν ανήκει στο ΕΣΥ, αλλά κατά περίπτωση με δελτίο παροχής υπηρεσιών, προσφέρει κάποιες υπηρεσίες. Εδώ λοιπόν, έχουμε να κάνουμε με την πλήρη διάλυση όχι του εθνικού συστήματος υγείας, αλλά του εγκεφάλου μας.
Ο σχεδιασμός του νέου ΕΣΥ. Οι ειδικευόμενοι ιατροί και η ανυπαρξία ειδικευμένων ιατρών.
Το πρώτο πράγμα το οποίο θα πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι, τι ζητάει μια ειδικευόμενη από το Αττικό στο γενικό νοσοκομείο Σάμου; Είναι Σαμιώτισσα; Είναι τουρίστρια; Είναι απλώς πρόθυμη; Η κοπέλα είναι ειδικευόμενη. Και εκείνο το οποίο θα πρέπει να κάνει την περίοδο αυτή της εκπαίδευσής της είναι κοντά σε κάποιον ειδικό και μέσα από τη λειτουργία μιας σοβαρής κλινικής να μάθει παιδιατρική. Δεν την ξέρει, γιατί αν την ήξερε θα ήταν ειδικευμένη. Δεν έχει συμπληρώσει το χρόνο της άσκησής της. Είναι σε φάση εκπαίδευσης. Είναι σαν να λέμε με τα σχολικά δεδομένα, ότι παίρνουμε έναν μαθητή και επειδή ακριβώς δεν έχουμε καθηγητές, τον ονομάζουμε καθηγητή και τον βάζουμε να κάνει εκείνος το μάθημα. Μπορεί βέβαια να είναι ένας πολύ καλός μαθητής, αλλά δεν παύει να είναι μαθητής.
Οι “λύσεις” του υπουργού υγείας.
Ο υπουργός προαναγγέλλει ότι θα φέρει και μια άλλη ειδικευόμενη. Και μάλιστα στις 24/8 λίγες μέρες δηλαδή μετά. Άρα η κλινική θα λειτουργεί με 2 ειδικευόμενες, χωρίς όμως σταθερό ειδικευμένο. Κάποιος ιδιώτης ο οποίος θα έρχεται θα δίνει και εκείνος μια βοήθεια και αυτό λέγεται παιδιατρική κλινική. Σε αυτή την κλινική ο κάθε αναγνώστης, ο οποίος έχει παιδί ας μας πει εάν θα εμπιστευόταν το δικό του παιδί. Γιατί ωραία είναι να λέμε Ευφυολογήματα, αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή. Ένας κάτοικος Σάμου ή ένας επισκέπτης στο νησί αυτό θα πρέπει να εμπιστευτεί μια παιδιατρική κλινική στην οποία υπηρετούν 2 ειδικευόμενοι και κατά περίπτωση ένας ειδικευμένος ιδιώτης; Αυτοί είναι εκείνοι οι οποίοι μπορεί κάποια στιγμή να παίξουν κορώνα γράμματα τη ζωή και την υγεία του παιδιού και αυτά βγαίνει και τα λέει ο υπουργός ανερυθρίαστα επίσημα και μάλιστα πιστεύει ότι αυτά που λέει είναι έξυπνα και ότι εκείνοι που τον ακούν είναι τόσο αφελείς ώστε θα τον χειροκροτήσουν για τις επιλογές του αυτές.
Το ΕΣΥ σε πλήρη σύγχυση και κατάρρευση.
Είναι προφανές ότι βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση όλο το σύστημα. Δεν μπορεί να ξεχωρίσει ανάμεσα στον ειδικευμένο και στον ειδικευόμενο και όπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενο άρθρο μας αυτή τη στιγμή οι ειδικευόμενοι αντί να εκπαιδεύονται ουσιαστικά έχουν ονομαστεί ειδικοί και τελούν όλες τις λειτουργίες μιας κλινικής. Το να βλέπει κανείς επίσημες εξετάσεις, όπως παραδείγματος χάρη στην καρδιολογία, το τρίπλεξ και να υπογράφεται αυτό από έναν ειδικευόμενο δίνει αμέσως όχι απλώς τη νομική ή την πρακτική αλλά την ανθρώπινη πλευρά ενός δράματος μιας τραγωδίας.
Οι ειδικευόμενοι αντί να εκπαιδεύονται κάνουν τη λάντζα το νοσοκομείο. Ειδικοί γιατροί δεν υπάρχουν ή όπως συνέβη με την περίπτωση της διευθύντριας της Κλινικής στη Σάμο νοσηλεύονται λόγω υπερκόπωσης. Μια που ως οι μόνοι ειδικοί αναγκάζονται να εφημερεύουν 30 μέρες το μήνα.
Μας λέει ο υπουργός ότι δεν φταίει εκείνος γιατί έχει κάνει κατ’ επανάληψη προκηρύξεις στο νοσοκομείο, οι οποίες έχουν αποβεί άγονες. Και πείτε μου εσείς που είστε έτοιμοι να κατηγορήσετε τους ανάλγητους γιατρούς, οι οποίοι δεν δέχονται να πάνε να υπηρετήσουν στο νοσοκομείο της Σάμου. Εάν ίσως ήσασταν στη θέση του. Θα καταλαμβάνατε μια θέση που θα σας ανάγκαζε επί 30 μέρες το μήνα να έχετε την ευθύνη λειτουργίας μιας κλινικής; Την ευθύνη των εξωτερικών ιατρείων για τα έκτακτα περιστατικά, την ευθύνη των τακτικών ιατρείων για τα προγραμματισμένα. Και βέβαια τους νοσηλευόμενους Ποιος λογικός άνθρωπος θα πήγαινε σε μια τέτοια προκήρυξη, χωρίς μάλιστα κανένα άλλο κίνητρο;
Ο σχεδιασμός του νέου ΕΣΥ. Οι νέοι ιατροί προτιμούν το εξωτερικό.
Νέοι ιατροί που θέλουν να γίνουν παιδίατροι αποφασίζουν να κάνουν την ειδικότητά τους στο εξωτερικό, όπου υπάρχει σοβαρότητα. Υπάρχει πραγματική επιστημονική ιεραρχία, υπάρχει καθηκοντολόγιο και φυσικά υπάρχει ακόμη και έρευνα. Στις σοβαρές κλινικές του εξωτερικού θα κάνουν το ερευνητικό τους έργο, το εκπαιδευτικό τους έργο και το κλινικό τους έργο. Θα γράψουν επιστημονικές εργασίες, θα συμμετάσχουν σε συνέδρια και θα μπορέσουν με τον τρόπο αυτό να αξιοποιήσουν το χρόνο της ειδίκευσης. Στο ελληνικό σύστημα ο ειδικευόμενος είναι ένας χαμάλης ο οποίος τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Υφίσταται τους προπηλακισμούς των αγανακτισμένων -και με το δίκιο τους πολλές φορές συγγενών-, τη αντίδραση των ίδιων των ασθενών και την κατακραυγή ολόκληρου του συστήματος. Με πολυήμερες συνεχόμενες εφημερίες και με τη φιλοτιμία, απαραίτητο υποτίθεται χαρακτηριστικό στοιχείο του Έλληνα, προσπαθούν να τα καταφέρουν.
Ποιος την πληρώνει; Οι ίδιοι φυσικά, αλλά αυτοί έχουν ίσως το ελαφρότερο τίμημα, γιατί ανεξαρτήτως των γνώσεων που θα πάρουν κάποια στιγμή θα ασκήσουν. όπως όπως την ειδικότητά τους. Εκείνοι που την πληρώνουν πραγματικά είναι οι ίδιοι οι ασθενείς, αυτοί οι οποίοι θα πάνε στο νοσοκομείο και θα έχουν απέναντί τους να αντιμετωπίσουν έναν άπειρο γιατρό, ο οποίος υποτίθεται ότι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα δώσει εξετάσεις για να αποδείξει στο σύστημα ότι έχει τις απαραίτητες γνώσεις και δεξιότητες για να πάρει την ειδικότητα του παιδιάτρου ή οποιαδήποτε άλλη.
Η δυνατότητα πραγματικής προσφοράς και όχι η εξουθένωση των ιατρών.
Έτσι δεν λειτουργούν τα συστήματα. Έτσι δεν αναβαθμίζονται και αν κάποιος έχει τη στοιχειώδη ντροπή όχι μόνο δεν κάνει αναρτήσεις, προσπαθώντας να πείσει ότι έτσι θα λύσει το γόρδιο δεσμό, αλλά βάζει το κεφάλι κάτω, ζητά συγγνώμη και προσπαθεί με απλό τρόπο να προσεγγίσει τα προβλήματα ακούγοντας ταπεινά εκείνους που χρόνια αγωνίζονται στην Υγεία και όχι κάνοντάς τους μαθήματα
Εάν κάνει κάποιος προκηρύξεις στο υπουργείο δεν θα πρέπει να τις κάνει μεμονωμένα, αλλά οργανωμένα και όταν θέλει να προκηρύξει κάποιες θέσεις, θα πρέπει να είναι θέσεις μιας ολόκληρης ομάδας που θα πάει, έχοντας οικονομικά και επιστημονικά κίνητρα, σε ένα χώρο όπως παραδείγματος χάρη το όμορφο το νησί της Σάμου για να ασκήσει πραγματική ιατρική. Και όχι για να οδηγηθεί στην εξουθένωση και να θέσει σε κίνδυνο εκείνους που θα ζητήσουν τις ιατρικές υπηρεσίες της.