Προσοχή!!! Η κακή ιατρική στοιχίζει ζωές.

Ιατρικές εξετάσεις και κίνδυνοι.Καρδιολόγος Μαρούσι Νικόλαος Παναγιωτόπουλος.

 

Για το φίλο και ασθενή μου Φίλιππο, καλό ταξίδι

Ιατρικές εξετάσεις και κίνδυνοι.

Αποφεύγω συνήθως να δίνω στα κείμενα που μοιράζομαι μαζί σας έντονα το προσωπικό στοιχείο. Φυσικά, η προσωπική εμπειρία έχει πάρα πολύ μεγάλη αξία, γιατί πάρα πολλές φορές εξειδικεύει και περιγράφει τη γενικότητα που έχει κάποιος στο μυαλό του. Όμως εάν το συναίσθημα παρασύρει τον γράφοντα, τότε μπορεί να δημιουργήσει την εντύπωση ότι τα περιγραφόμενα στερούνται αντικειμενικότητας. Κάνω την εισαγωγή αυτή γιατί σήμερα θα μιλήσω για ένα περιστατικό που αφορά έναν ασθενή που παρακολουθώ εδώ και 15 περίπου χρόνια, το Φίλιππο.

Ιατρικές εξετάσεις και κίνδυνοι.Εξετάσεις που δεν χρειάζονται.

Το γνώρισα στο νοσοκομείο που υπηρετούσα επί περισσότερο από 2 δεκαετίες. Χειρουργημένο στην μιτροειδή και την αορτική βαλβίδα λόγω ενδοκαρδίτιδας, δηλαδή μιας μόλυνσης που είχε προσβάλλει τις βαλβίδες του αυτές. Ένας δύσκολος ασθενής, ο οποίος πολλές φορές είχε τη δική του άποψη, την οποία προσπαθούσε να επιβάλλει με άμεσους και έμμεσους τρόπους. Ζούσε μοναχικά, είχε διαμορφώσει το δικό του στυλ ζωής και το μόνο που του είχε απομείνει μέσα από την  οικονομική κρίση, κατά την οποία έχασε το σπίτι του, ήταν μια ιδιωτική ασφάλεια νοσηλείας.

Ερχόταν αρκετά συχνά στο ιατρείο, αλλά πιο συχνά έπαιρνε τηλέφωνο γιατί είχε πάντοτε μια ερώτηση να κάνει. Μία ερώτηση που είχε σχέση με τη διατροφή, με ένα καινούργιο είδος που βρήκε στο σουπερμάρκετ ή με κάτι που του είχαν συστήσει φίλοι. Φαίνεται ότι επηρεαζόταν αρκετά από αυτά που έλεγαν οι άλλοι. Όχι ίσως σε προσωπικό επίπεδο, αλλά μάλλον σε επίπεδο Διαδικτύου. Μία από τις εμμονές που είχε αποκτήσει ήταν ότι έπρεπε για κάποιο λόγο να κάνει στεφανιογραφία. Σχεδόν σε κάθε συνάντηση ή συνομιλία μαζί του, ο επίλογος είχε να κάνει με το γιατί εκείνος δεν κάνει στεφανιογραφία, από τη στιγμή που οι υπόλοιποι καρδιοπαθείς φαίνεται ότι είχαν κάνει τουλάχιστον μία.

Ιατρικές εξετάσεις και κίνδυνοι.Εξετάσεις που δεν είναι απαραίτητες δεν πρέπει να γίνονται.

Του εξηγούσα λοιπόν μια Αρχή που απέκτησα από τους δασκάλους μου και την επεξεργάστηκα λογικά και επιστημονικά στη διάρκεια της επιστημονικής μου πορείας που λέει ότι ποτέ δεν πρέπει να κάνω μια εξέταση, ή μια επέμβαση εάν δεν είναι απαραίτητη. Υπάρχουν πολλοί συνάδελφοί μας, οι οποίοι ως επιχείρημα χρησιμοποιούν προκειμένου να πετύχουν να γίνει μια επέμβαση ή μια επιθετική εξέταση το ότι είναι πάρα πολύ μικρός ο κίνδυνος να δημιουργηθεί οποιοδήποτε πρόβλημα. Τα ποσοστά λένε, είναι πολύ χαμηλά λιγότερο από 1% να δημιουργηθεί οποιαδήποτε επιπλοκή. Από την υπερεικοσαετή θητεία μου σε Μονάδα Εντατικής θ

Θεραπείας έχω να πω ότι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους γιατί έκαναν την πιο απλή ίσως από τις επεμβάσεις που έχουμε στο μυαλό μας. Μια σκωληκοειδεκτομή ή μια αμυγδαλεκτομή ή και μια απλή κήλη. Θα μπορούσα εάν θέλετε να σας περιγράψω μία μία τις περιπτώσεις που έρχονται στο μυαλό μου και οι οποίες λένε ότι ακόμη και αν είναι ένας στο εκατομμύριο εκείνος ο οποίος κινδυνεύει η περίπτωση να είναι αυτός ο ίδιος ο ένας που ψάχνουμε, δεν αποκλείεται.

Όταν κάνει κανείς εξετάσεις ή επεμβάσεις θα πρέπει να είναι απολύτως απαραίτητο.

Και τότε θα πείτε, δεν θα πρέπει να κάνουμε καθόλου εξετάσεις; Φυσικά και θα πρέπει να κάνουμε. Μόνο όταν κάνει κανείς εξετάσεις ή επεμβάσεις θα πρέπει να είναι απολύτως απαραίτητο. Γι’ αυτό υπάρχουν οι ενδείξεις τις οποίες θα πρέπει οι γιατροί να εξετάζουν σοβαρά και να τις μελετούν και κριτήριο τους να είναι το πόσο χρήσιμη είναι η εξέταση ή η επέμβαση για τον ασθενή. Αν συμβεί κάτι σε έναν ασθενή ο οποίος έπρεπε να κάνει οπωσδήποτε την εξέταση ή την χειρουργική επέμβαση, τότε δεν υπάρχει κανένα ηθικό πρόβλημα. Φυσικά, όλες οι επεμβάσεις έχουν επιπλοκές, αλλά το κέρδος θα είναι πολύ μεγαλύτερο από τον όποιο κίνδυνο υπήρχε για την επέμβαση αυτή.

Αυτή την αρχή σας παρακαλώ όσοι με γνωρίζετε και με εμπιστεύεστε να μην την ξεχνάτε. Αναγκάζομαι πολλές φορές και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις με τον κίνδυνο να αποχωριστώ από αγαπημένους μου ασθενείς και ανθρώπους να υπεραμύνομαι της αρχής αυτής. Ενώ άλλοι συνάδελφοι έχουν υποδείξει κάποιες εξετάσεις ή επεμβάσεις στους ασθενείς, εγώ παρεμβαίνω και προσπαθώ να τους πείσω να τις αποφύγουν γιατί δεν είναι απολύτως απαραίτητες. Πολλοί εκ των ασθενών, παρακινημένοι από το φόβο που τους έχουν βάλει οι άλλοι συνάδελφοι παραβλέπουν τη δική μου συμβουλή και προχωρούν με  δική τους ευθύνη σε αυτό το οποίο θέλουν να κάνουν. Αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ θα τους απορρίψω ως ανθρώπους και ως ασθενείς μου. Κάποιοι από αυτούς βέβαια απομακρύνονται από μόνοι τους γιατί ντρέπονται πλέον να επανέλθουν. Εγώ όμως πάντοτε βάζω το συμφέρον του ασθενούς πάνω από εγωισμούς και όποιος θέλει μετά την «παρακοή» του επανέρχεται για να συνεχίσω να τον παρακολουθώ.

Μία  στεφανιογραφία και η ιδιωτική ασφάλιση.

 Όμως δεν δίνω την έγκρισή μου όπως δεν έδινα πολλά χρόνια, δύο τουλάχιστον  τελευταία χρόνια στο Φίλιππο την δική μου έγκριση για να κάνει τη στεφανιογραφία. Εκείνος όμως βρήκε τρόπο να την κάνει. Και με πήρε πριν από 15 μέρες, μια Παρασκευή που έκανα ιατρείο να μου αναγγείλει ότι έχει εισαχθεί στο νοσοκομείο, στο οποίο υπηρέτησα πολλά χρόνια για να κάνει μια στεφανιογραφία. Μου ανέφερε μάλιστα και τα ονόματα δύο συναδέλφων τους οποίους γνωρίζω πολύ καλά, οι οποίοι του είχαν πει ότι χρειάζεται να κάνει τη στεφανιογραφία αυτή. Επειδή είχαμε την προσωπική και ιατρική σχέση των ετών, βέβαια, κάλυψε τη συνείδησή του με το να μου πει ότι θα με πάρουν τηλέφωνο οι γιατροί να μου πουν για ποιο λόγο χρειαζόταν να κάνει στεφανιογραφία. Εγώ έμπειρος στο χώρο και γνωρίζοντας ότι ο κύριος λόγος που έπρεπε να κάνει στεφανιογραφία είναι το ότι είχε ιδιωτική ασφάλεια και οι συνάδελφοι πίστευαν ότι δεν θα χάσει τίποτα κανένας, παρά μόνο η ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία κάποια χρήματα, του είπα ότι δεν πρόκειται να με πάρει κανένας γιατί δεν υπάρχει κανένας λόγος να κάνει στεφανιογραφία. Είχε ελεγχθεί με αναίμακτες εξετάσεις, δεν είχε ποτέ στη ζωή του στεφανιαία νόσο,  όταν χειρουργήθηκε είχε κάνει στεφανιογραφία και ήταν φυσιολογική και δεν μεσολάβησε τίποτα που να καθιστά τη στεφανιογραφία απαραίτητη.

Επιπλοκές και θάνατος από στεφανιογραφία.

Εκείνος επέμεινε και μου είπε ότι δεν θα κάνει στεφανιογραφία εάν δεν επικοινωνήσουν οι γιατροί μαζί μου και εγώ επέμεινα ότι δεν πρόκειται να επικοινωνήσει κανείς μαζί μου γιατί δεν υπάρχει λόγος να κάνει την εξέταση αυτή. Του επεσήμανα δε τους κινδύνους που μπορεί να κρύβει αυτή η εξέταση. Και τον προέτρεψα να φύγει από το νοσοκομείο και να επανέλθει στο σπίτι του υγιής.

Επειδή  συζητήσεις στο τηλέφωνο γίνονται πολλές κατά τη διάρκεια της εβδομάδας ξέχασα το γεγονός μέχρι που την Τρίτη που ακολούθησε. Τέσσερις μέρες μετά με πήρε η σύντροφος του Φιλίππου και μου είπε ότι θα ήθελε να έρθει μαζί με τη μητέρα της για να εξεταστεί και πάνω στη συζήτηση, φαίνεται ότι δεν έβρισκε τον τρόπο να μου το πει, μου είπε επί λέξει: «ξέρετε γιατρέ, δεν ξέρω αν τα μάθατε. Ο Φίλιππος πέθανε».

Όχι στις άσκοπες εξετάσεις και άσκοπες επεμβάσεις.

Έπεσα κυριολεκτικά από τα σύννεφα. Όχι γιατί δε φανταζόμουν ότι  δεν πεθαίνει κάποιος  κάνοντας μια εξέταση, αλλά γιατί ποτέ κανείς δεν αποδέχεται το γεγονός αυτό να συμβεί σε ένα αγαπητό του πρόσωπο. Όταν ρώτησα πώς συνέβη, μου είπε ότι και εκείνη ακριβώς δεν ξέρει. Μίλησε με έναν από τους δύο θεράποντες γιατρούς, που της είπε ότι δημιουργήθηκε μια εσωτερική αιμορραγία, η οποία δεν μπόρεσε να ελεγχθεί και ο ασθενής πέθανε από την αιμορραγία αυτή. Βάσει της εμπειρίας που διαθέτουμε, θεωρώ ότι έγινε ρήξη κάποιου αγγείου κατά τη διάρκεια της εξέτασης που γίνεται με καθετήρες και την τοποθέτηση διαφόρων συρμάτων μέσα στον στην καρδιά και από την αιμορραγία εκείνη ο ασθενής πέθανε.

            Όλη η συζήτηση δεν γίνεται για να νεκρολογίσουμε τον αγαπητό Φίλιππο, τον οποίο πραγματικά έχω μέσα στην καρδιά μου και ακόμη δεν μπορώ να αποδεχθώ ότι χάσαμε.  Γίνεται για να απευθυνθεί σε όλους όσοι είναι τώρα ζωντανοί, είτε πρόκειται για ασθενείς μου είτε  όχι και να τους πω για μια ακόμη φορά να μην κάνουν άσκοπες εξετάσεις. Και άσκοπες επεμβάσεις. Δυστυχώς η οικονομία της υγείας επιβάλλει πολλές φορές για κάποιους γιατρούς να αυξάνουν τον κύκλο των εργασιών τους, κάνοντας επεμβάσεις και εξετάσεις που θεωρούν ακίνδυνες. Όμως στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία εξέταση που να είναι ακίνδυνη. Οι εξετάσεις πρέπει να γίνονται μόνο όταν χρειάζονται και αν κανείς έχει αντίρρηση, δυστυχώς δεν θα μπορέσει να το μάθει από τον αγαπητό μας Φίλιππο που δεν είναι πλέον κοντά μας.