Κράτος που εκβιάζει και απειλεί.Οι καταπατήσεις κατοχυρωμένων δικαιωμάτων.
(άρθρο:Κράτος που εκβιάζει και απειλεί) Είμαστε πολλοί που την περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού πίσω από τις καταπατήσεις των κατοχυρωμένων μέχρι τότε δικαιωμάτων μας, βλέπαμε τον κίνδυνο να έρχεται. Οι περισσότεροι όμως υπό το κράτος του φόβου και -γιατί όχι- και από προσωπική αντίληψη συμφωνούσαν με τα αναγκαστικά μέτρα. Έτσι όταν το κράτος έδιωξε από τα νοσοκομεία χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση 7.500 ανθρώπους που χρόνια προσέφεραν τις υπηρεσίες τους ελάχιστοι διαμαρτυρήθηκαν.
Όταν επέβαλε ένα παράνομο και εξοντωτικό πρόστιμο 100 ευρώ στους άνω των 60 που δεν εμβολιάστηκαν, οι περισσότεροι το αποδέχτηκαν σιωπηρά. Όταν επέβαλε υποχρεωτικά τέστ μόνο στους μη εμβολιασμένους, ελάχιστοι αντέδρασαν. Όταν απέκλεισε από καταστήματα εστίασης, κινηματογράφους και θέατρα τους μη εμβολιασμένους ακόμη και αν υποβάλλονταν σε τεστ, υπήρξε σιωπή και από τη μεριά των ανθρώπων των χώρων αυτών. Όταν οι ιατροί του δημόσιου συστήματος που κατέρρευσε δεν επαρκούσαν εξουθενωμένοι από την προσπάθεια, επιτάχθηκαν ιατροί του ιδιωτικού τομέα που κάποιοι από αυτούς έκλεισαν τα ιατρεία τους. Τότε οι Ιατρικοί σύλλογοι με την κομματική τους ταυτότητα επαίνεσαν το μέτρο.
Κράτος που εκβιάζει και απειλεί:Καμία αντίδραση από το λαό,επιπλέον αναγκαστικά μέτρα.
Το πείραμα πέτυχε. Καμία αντίδραση από αυτό το λαό. Μπορούμε λοιπόν να προχωρήσουμε και σε άλλα αναγκαστικά μέτρα. Από την 1η Ιουλίου δε μπορούν ιδιώτες ιατροί να γράφουν φάρμακα και εξετάσεις σε ανασφάλιστους πολίτες. Αυτό μπορεί να γίνεται μόνο από τις δημόσιες δομές. Κανείς δεν αντέδρασε. Οι Ιατρικοί Σύλλογοι με όσους αυτές τις μέρες ζητούν ξανά την ψήφο μας σφύριζαν αδιάφορα. Το αποτέλεσμα; Μια ασθενής μου, ανασφάλιστη, που της έγραφα τα φάρμακα και τις εξετάσεις αντιλαμβανόμενος τη δεινή της οικονομική κατάσταση, πήρε τηλέφωνο στο Κέντρο Υγείας στην Καλλιθέα και της έκλεισαν ραντεβού στις 30 Νοεμβρίου!!! Δηλαδή 46 ημέρες μετά. Και με πήρε κλαίγοντας τηλέφωνο να με παρακαλέσει αν ήξερα κάποιον να την εξυπηρετήσει. Να γίνουμε δηλαδή επαίτες σε ένα αναφαίρετο δικαίωμά μας.
Κράτος που εκβιάζει και απειλεί:Το επικίνδυνο σύστημα του προσωπικού ιατρού.
Όποιος δε δηλώσει προσωπικό ιατρό θα επιβαρύνεται αρχικά 10% και στη συνέχεια 20% επιπλέον στη φαρμακευτική δαπάνη. Ένας θεσμός που υποτίθεται ότι γίνεται για το καλό των πολιτών επιβάλλεται με ποινή. Αν θέλει να πηγαίνει σε δημόσιο νοσοκομείο θα επιβαρύνεται με τα έξοδα νοσηλείας. Ένα κράτος ανάλγητο που εκδικείται τους ήδη ταλαιπωρημένους πολίτες του. Και βέβαια όλοι έντρομοι έσπευσαν να δηλώσουν όποιον ελεύθερο γιατρό βρήκαν σε απόσταση 100 χιλιομέτρων και ας μην πρόκειται να πάνε ποτέ εκεί. Και επειδή οι πολλοί δεν πρόλαβαν κάποιον ελεύθερο απλώς το μέτρο των ποινών ανεστάλη μέχρι νεοτέρας εντολής.
Οι ιατροί δεν δέχονται να μπουν στο σύστημα του προσωπικού ιατρού. Γιατί; Διότι είναι ένα σύστημα που προσβάλει την αξιοπρέπεια του ιατρού και του ασθενούς. Γιατί είναι ένα σύστημα που θέτει σε κίνδυνο ζωές. Γιατί είναι ένα σύστημα που υποβαθμίζει την ήδη υποβαθμισμένη υγεία των Ελλήνων. Το κράτος χρειάζεται στρατιωτάκια για να κάνει πολιτική και το κυβερνόν κόμμα ψήφους για τις επόμενες εκλογές. Με απύθμενο θράσος λοιπόν ο Υπουργός Υγείας εκτόξευσε την απειλή.
Οι ιδιώτες ιατροί δε θα μπορούν στο μέλλον να γράφουν φάρμακα και εξετάσεις. Μόνο όσοι ενταχθούν στο σύστημα θα μπορούν. Γυρίζουμε δηλαδή στην εποχή του ΙΚΑ. Την εποχή που κάποιος χαρτογιακάς του πελατειακού κράτους εκβίαζε τους ασθενείς που έρχονταν από τα νοσοκομεία με συνταγές μη γράφοντάς τους τα φάρμακα και αναγκάζοντάς τους να τα αγοράζουν. Ή να υποκύπτουν σε αυτά τα φάρμακα που κάποιο συμφέρον επέβαλλε. Πάντως όχι συμφέρον του ασθενούς.
Εκλογές στου Ιατρικούς Συλλόγους.
Παραμονές εκλογών στους Ιατρικούς Συλλόγους οι προσκείμενες στον Υπουργό παρατάξεις αντιδρούν. Βγάζουν τις φωτογραφίες από τα εκλογικά φυλλάδια που τους δείχνουν αγκαλιά με τον Υπουργό και βάζουν αυτές με τις ντουντούκες. Εμείς δεν τους πιστεύουμε και ευτυχώς δεν τους πιστέψαμε ποτέ. Είναι οι φίλοι του Καίσαρα.
Στην κυρία που προανέφερα υπέδειξα να μην κλαίει αλλά να διαμαρτυρηθεί. Μου είπε ότι λόγω ηλικίας είναι αδύναμη. Έχει όμως παιδιά. Έχει ανίψια. Έχει γνωστούς. Έως πότε θα ανεχόμαστε να μας συμπεριφέρονται ως υποζύγια; Να μας εξευτελίζουν. Πρέπει κάποτε να υψώσουμε φωνή. Αλλιώς είμαστε άξιοι της μοίρας μας.