Τι έγινε για το ΕΣΥ στα χρόνια του κορονοϊού και η ένοχη σιωπή των επιστημόνων

Το ΕΣΥ οι ΜΕΘ και ο κορωνοϊός.Άρθρο για την πανδημία του κορονοϊού από τον καρδιολόγο Νίκο Παναγιωτόπουλο

Το ΕΣΥ οι ΜΕΘ και ο κορονοϊός. Οι τεράστιες αδυναμίες του ΕΣΥ.

(Το ΕΣΥ οι ΜΕΘ και ο κορονοϊός)  (Νομίζω πως όποιος τα τελευταία χρόνια παρακολουθεί τα όσα γράφουμε θα έχει πλήρη εικόνα για τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και σε όλη την Ευρώπη. Ήδη πριν το ξέσπασμα της πανδημίας είχαμε γράψει σχετικά με τις τεράστιες αδυναμίες του συστήματος υγείας και ιδιαίτερα των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας. Από τα πρώτα άρθρα μετά το ξέσπασμα της πανδημίας είχαμε επισημάνει το πόσο άρρωστο είναι το σύστημα υγείας και ότι αυτό είναι το κύριο πρόβλημα την εποχή του κορονοϊού. Ακόμη σε σειρά άρθρων έχουμε αναφερθεί στη σημασία του συστήματος πρωτοβάθμιας υγείας για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Επίσης έχουμε πολλές φορές τονίσει ότι ΜΕΘ δεν είναι απλώς κρεβάτια και αναπνευστήρες αλλά μια καλοκουρδισμένη μηχανή που απαιτεί μεγάλη οργάνωση και εκπαίδευση.

Το ΕΣΥ οι ΜΕΘ και ο κορονοϊός.Η πανδημία του κορονοϊού απαιτεί ένα οργανωμένο σύστημα υγείας.

Όποιος έχει λοιπόν διαβάσει όσα έχουν γραφεί στη σειρά των άρθρων μας μπορεί να ερμηνεύσει όσα ζούμε αυτές τις ημέρες. Ας τα εξηγήσουμε λοιπόν όχι με τα μάτια των στρατευμένων ΜΜΕ αλλά με την απλότητα της αλήθειας. Η πανδημία του κορονοϊού απαιτεί ένα οργανωμένο σύστημα υγείας με κεντρικό συντονισμό και πρόγραμμα. Η τάση τα τελευταία χρόνια στις χώρες κυρίως του Ευρωπαϊκού νότου λόγω της οικονομικής κρίσης ήταν να περικόπτονται κονδύλια από την Υγεία και να αποδυναμώνονται τα συστήματα υγείας. Στον πλούσιο Βορρά πάλι η ιδιωτικοποίηση της Υγείας θεωρείτο ως κύριος στόχος και πολλά ήσαν τα βήματα που είχαν γίνει προς την κατεύθυνση αυτή.

Το ΕΣΥ οι ΜΕΘ και ο κορονοϊός.Η αποδιοργάνωση του ΕΣΥ και η ανυπαρξία πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.

Έτσι ο κορονοϊός μας βρήκε ανέτοιμους. Πολύ περισσότερο στην Ελλάδα που ποτέ δεν είχε σοβαρό σύστημα υγείας και που όλο το πολιτικό φάσμα που κυβέρνησε από το 2010 ως το 2020 (και που τώρα σε αγαστή ομοψυχία πορεύεται προς την ίδια κατεύθυνση) όχι μόνο δεν οργάνωσε το αδύναμο ΕΣΥ αλλά το αποδιοργάνωσε πλήρως. Διορισμοί ανύπαρκτοι, κτιριακές υποδομές προβληματικές, τεχνολογικός εξοπλισμός απαρχαιωμένος ή ασύνδετος με το ανθρώπινο δυναμικό. Ο ιδιωτικός πάλι τομέας προσφέροντας απλά ξενοδοχειακές υποδομές που έλλειπαν παντελώς από το δημόσιο οργανώθηκε στη βάση του στυγνού κέρδους, ξεκομμένος από το δημόσιο κορμό.

Την ίδια εποχή το προβληματικό αλλά αναγκαίο κομμάτι της πρωτοβάθμιας υγείας, το ΙΚΑ, διαλύθηκε στο όνομα της οικονομικής εξυγίανσης και τα θεραπευτήριά του έκλεισαν στερώντας αρκετά νοσηλευτικά κρεββάτια από το δημόσιο τομέα. Τα πολυιατρεία του καταργήθηκαν και δημιουργήθηκαν τα δυσλειτουργικά Κέντρα Υγείας Αστικού τύπου όπου παρέχεται μια ελληνικού τύπου πρωτοβάθμια περίθαλψη με συμβασιούχους επί το πλείστον ιατρούς.

Οι ΜΕΘ: το ακριβότερο κομμάτι του ΕΣΥ και τα lockdown.

Οι ΜΕΘ συρρικνώνονταν γιατί αποτελούσαν το ακριβό κομμάτι του ΕΣΥ, έκλειναν κρεββάτια, η εξειδίκευση του Εντατικολόγου δεν είχε μεγάλη επαγγελματική προοπτική και έτσι οι νέοι ιατροί προτιμούσαν να φεύγουν στο εξωτερικό  για αναζήτηση καλύτερης τύχης.

Αυτή ήταν η κατάσταση το Μάρτιο του 2020 με την κυβέρνηση να εξαγγέλλει τη συνεργασία του ιδιωτικού με το δημόσιο τομέα που στο πλαίσιο της φιλοσοφίας της σήμαινε την περαιτέρω συρρίκνωση του δημόσιου νοσοκομείου. Και τότε ξέσπασε η πανδημία. Η πρώτη τρομαγμένη αντίδραση ήταν το lockdown. Δεν υπήρχαν βέβαια κρούσματα γιατί ήταν τέλη Μαρτίου, δεν υπήρχε εισροή τουριστών και η καλοκαιρία ήταν επί θύραις.

Και μόνο όμως  η σκέψη ότι εκατοντάδες άνθρωποι, όπως συνέβαινε στη γειτονική Ιταλία, θα πέθαιναν χωρίς κρεββάτι, εκτός συστήματος υγείας προκαλούσε στους κυβερνώντες κρύο ιδρώτα. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Και ήρθε το καλοκαίρι του 2020 και οι επιστήμονες και οι κυβερνώντες θριαμβολογούσαν ότι είμαστε οι καλύτεροι και διδάξαμε την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο. Η γνωστή ελληνική αμετροέπεια.

Το ΕΣΥ οι ΜΕΘ και ο κορονοϊός.Ο χρόνος που δεν αξιοποιήθηκε.

Ένα καλοκαίρι πέρασε ανεκμετάλλευτο και το φθινόπωρο ήταν εφιαλτικό. Με δωρεές και κινήσεις της τελευταίας στιγμής δημιουργούσαμε «ΜΕΘ» που ήσαν πραγματικά κολαστήρια αφού η θνητότητα σε πολλές από αυτές έφτανε το 100%. Βαφτίσαμε εντατικολόγους ιατρούς πού «επιτάχθηκαν» (λες και ήταν κάρα ή υποζύγια) από τον ιδιωτικό τομέα, χωρίς καμία διαμαρτυρία του επιστημονικού κόσμου για το μέγεθος της κοροϊδίας. Πολλοί ασθενείς παρ’ όλα αυτά δε μπόρεσαν να μπουν ούτε σε αυτές τις υποτιθέμενες ΜΕΘ αλλά πέθαιναν κατ’ επιλογήν των θεραπόντων τους σε κοινά κρεββάτια. Και πάλι ο επιστημονικός κόσμος σιώπησε μπροστά στο έγκλημα.

Το εμβολιαστικό πρόγραμμα και η αδιαφορία για το ΕΣΥ.

Και πέρασε ένας χρόνος και ενώ δαπανήθηκαν δισεκατομμύρια για το περίφημο εμβολιαστικό πρόγραμμα με το ψευδώνυμο «Ελευθερία» όχι μόνο δεν έγινε τίποτε για να οργανωθεί το ΕΣΥ αλλά οι αψυχολόγητες αποφάσεις των διοικούντων του έδωσε το τελειωτικό χτύπημα. Λεφτά υπήρξαν για να χρηματοδοτηθούν τα πρωτόκολλα των ημετέρων «ειδικών» που έτσι εξαγοράστηκε η σιωπή τους, για την διαφήμιση που εξαγόρασε τη συνενοχή των ΜΜΕ και την κερδοσκοπία των εταιρειών που μπλέχτηκαν σε όλα αυτά. Και σα να μην έφτανε η αδιαφορία για το ΕΣΥ σε μια ανόητη επίδειξη πυγμής αποστέρησαν το σύστημα υγείας από χιλιάδες υγειονομικούς που δε δέχτηκαν να εμβολιαστούν. Αντί να επιβληθεί σε εμβολιασμένους και μη η υποχρέωση να εργάζονται με τεστ διώξαμε ένα έμπειρο και κατά τεκμήριο φιλότιμο κομμάτι εργαζομένων της πρώτης γραμμής πολλοί από τους οποίους απογοητευμένοι και κοντά στη σύνταξη παραιτήθηκαν.

Οι ανεμβολίαστοι ως εξιλαστήρια θύματα.

Και τώρα μιλάμε πάλι για επιτάξεις, για «συνεργασία» με τον ιδιωτικό τομέα που θησαύρισε αυτή την εποχή και έχουμε και εξιλαστήριο θύμα και ένοχο για όλα αυτά. Τους ανεμβολίαστους. Βέβαια τα πραγματικά στοιχεία διαψεύδουν. Αντιγράφουμε από την ειδησεογραφία: «Στη Γερμανία από τον περασμένο Φεβρουάριο περίπου 120.000 πλήρως εμβολιασμένοι πολίτες έχουν νοσήσει ξανά  μεταξύ εκείνων που έχουν εμβολιαστεί πλήρως. Από τον Φεβρουάριο, περισσότεροι από 5.000 εξ αυτών χρειάστηκε να νοσηλευτούν και 650 σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Πάνω από 1.000 πλήρως εμβολιασμένοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, λόγω Covid-19, εκ των οποίων το 25% από τα τέλη Σεπτεμβρίου έως τα τέλη Οκτωβρίου.»

Ράντζα και διασωληνωμένοι ξανά.

Όσο λοιπόν δίνουμε ανόητα προνόμια στους εμβολιασμένους και επιμένουμε στο μονόδρομο των εμβολιασμών, τα ράντζα έκαναν τη θριαμβευτική τους εμφάνιση στα νοσοκομεία και πολλοί είναι εκείνοι που πεθαίνουν διασωληνωμένοι ή μη πριν βρουν κρεββάτι ΜΕΘ. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές μετράμε 16.686 νεκρούς και δεν υπάρχει κανείς να αναλάβει την ευθύνη. Και ο λαός συνωστίζεται στα καταστήματα με το πιστοποιητικό εμβολιασμού στο χέρι για να τονώσει την αγορά και διασκεδάζει στα νυχτερινά κέντρα. Οι επιστήμονες από την άλλη πλευρά σχεδιάζουν νέες καραντίνες ευχαριστημένοι για τη μέχρι στιγμής πορεία μας. Κανείς δεν παραιτείται. Κανείς δε φταίει.  Μήπως τελικά έχουμε τους άρχοντες και τους επιστήμονες που μας αξίζουν;