Σύστημα υγείας και ηλικιωμένοι.
(άρθρο-Σύστημα υγείας και ηλικιωμένοι-) Φαίνεται ότι έχει περάσει πολύς καιρός από την εποχή που στο προεκλογικό μπαλκόνι χρησιμοποιήθηκε ο όρος περήφανα γηρατειά για να προσελκύσει τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, οι οποίοι αποτελούσαν ψηφοφόρους. Η νέα προσέγγιση των ανθρώπων που έχουν περάσει στη σύνταξη και είναι απόμαχοι πια της ζωής, είναι πολύ πιο κυνική στις μέρες μας και αποδεικνύεται περίτρανα μέσα από τον τρόπο με τον οποίο το σύστημα υγείας τους αντιμετωπίζει.
Είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι που έχουν πάψει πλέον να είναι ενεργοί σωματικά και οικονομικά αποτελούν ως φαίνεται τεράστια προβλήματα για τις ίδιες τις οικογένειες τους. Διαπιστώνουμε δηλαδή ότι οι οικογένειες, έχοντας το δικό τους προγραμματισμό εξαιρούν τους ηλικιωμένους γονείς τους, παππούδες από την καθημερινότητά τους και ψάχνουν να βρουν τρόπους για να τους απομακρύνουν. Θα μου επιτρέψετε έναν βαρύτατο χαρακτηρισμό ο όποιος δυστυχώς είναι αληθινός, να τους ξεφορτωθούν. Μία από τις ανθηρότερες οικονομικά επιχειρήσεις στις μέρες μας είναι οι οίκοι ευγηρίας, οι οποίοι κατ’ ευφημισμό αποκαλούνται έτσι και όπως η ευθανασία και η ευγονική, κρύβουν πίσω από αυτό το περίφημο «ευ» κάτι το ψευδεπίγραφο.
Σύστημα υγείας και ηλικιωμένοι.Τα εμβόλια της Astra-Zeneca χρησιμοποιήθηκαν συνειδητά περισσότερο στους ανθρώπους τρίτης ηλικίας.
Δυστυχώς φαίνεται ότι οι ηλικιωμένοι πολίτες αφού προσέφεραν αυτό που είχαν να προσφέρουν είναι πλέον άχρηστοι και μπορούν να παραπετιούνται στην άκρη σαν κάτι το ενοχλητικό. Και αυτό φαίνεται περίτρανα μέσα από το σύστημα υγείας και τον τρόπο που αυτό αντιμετωπίζει τους ανθρώπους μιας κάποιας ηλικίας. Θέλετε να ξεκινήσουμε από τις πρόσφατες δηλώσεις ενός από τους επιδημιολόγους και τηλεστάρ τις περιόδου του κορονοϊού; Αυτός εντελώς, ανέντροπα δήλωσε ότι τα εμβόλια της Astra- Zeneca, τα οποία γνωρίζαμε ότι είχαν σοβαρές παρενέργειες, μεταξύ των οποίων οι θρομβώσεις, χρησιμοποιήθηκαν συνειδητά περισσότερο στους ανθρώπους τρίτης ηλικίας. Μέσα από την παραδοχή αυτή φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι άνθρωποι τρίτης ηλικίας μπορούσαν κυριολεκτικά να αποτελούν υλικό για «ξεστοκάρισμα» των ελαττωματικών εμβολίων. Και στις δηλώσεις αυτές το πιο ανησυχητικό είναι ότι αντέδρασαν ελάχιστοι, ενώ οι περισσότεροι θεώρησαν εντελώς φυσιολογικό να χρησιμοποιούνται τα εμβόλια που προκαλούσαν σοβαρά προβλήματα, στους πατεράδες και τους παππούδες μας.
Σύστημα υγείας και ηλικιωμένοι.Τα κρεβάτια στις ΜΕΘ.
Κάτι άλλο που δυστυχώς έχει να κάνει και με το ότι περισσότερο από 95% των θυμάτων του κορονοϊού ήσαν άνθρωποι άνω των 70 ετών, είναι και η επιλογή που γινόταν για μια θέση στις Μονάδες Εντατικής θεραπείας. Είναι δηλαδή δυστυχώς μια μεγάλη αλήθεια ότι επειδή ακριβώς το ανάπηρο σύστημα υγείας μας δεν μπορούσε να εξασφαλίσει επαρκή κρεβάτια σε όλους τους ασθενείς προτιμούσε να αφήσει εκτός εντατικών τους ανθρώπους από μια ηλικία και πάνω. Δεν τους δινόταν δηλαδή παρά τις πιθανές δυνατότητες τους να ξεπεράσουν τη νόσο, καθόλου η ευκαιρία να ζήσουν. Ήταν δεδομένο για τους γιατρούς το νοσηλευτικό προσωπικό, αλλά κυρίως εκείνους οι οποίοι καθόριζαν την υγειονομική πολιτική ότι δεν υπήρχε χώρος για να γίνει προσπάθεια να σωθούν άνθρωποι μεγάλης ηλικίας.
Αν υπάρχει θέμα επιλογής ασθενών για τις κλίνες στις ΜΕΘ οι ηλικιωμένοι να βρίσκονται μονίμως σε μειονεκτική θέση.
Θα πει βέβαια κάποιος ότι είχαμε να κάνουμε με συνθήκες έκτακτης ανάγκης και ότι θα μπορούσαμε υπό προϋποθέσεις σε άλλες ειρηνικές περιόδους να εξασφαλίσουμε κρεβάτια για όλους τους ασθενείς, ανεξαρτήτως ηλικίας. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στο σύστημα υγείας μας. Διότι δεν έχει γίνει καμία προσπάθεια για ουσιαστική αύξηση των κλινών μονάδων εντατικής θεραπείας, με αποτέλεσμα, όπως γινόταν στο παρελθόν το έτσι να γίνεται και τώρα και όπως φαίνεται και στο ορατό μέλλον, όταν θα υπάρχει θέμα επιλογής ασθενών για τις κλίνες στις ΜΕΘ οι ηλικιωμένοι να βρίσκονται μονίμως σε μειονεκτική θέση. Άραγε οι άνθρωποι προχωρημένης ηλικίας τους οποίους εμείς καταδικάζουμε σε θάνατο χωρίς να προσπαθήσουμε καθόλου να τις διασώσουμε εξαιρούνται της φορολογίας, εξαιρούνται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεν έχουν προσφέρει τίποτα στις οικογένειες και στη χώρα μας όλα τα χρόνια της ενεργούς ζωής τους; Για ποιο λόγο να τους συμπεριφερόμαστε έτσι στα έσχατα του βίου τους; Είναι δείγμα πολιτισμού, θεωρώ, ο σεβασμός και η βοήθεια στους ανθρώπους οι οποίοι έζησαν πριν από μας μάς εξασφάλισαν όλα εκείνα τα οποία έχουμε και με τα όποια λάθη τους ως γενιές, μας βοήθησαν να φτάσουμε στο σημείο που βρισκόμαστε.
Πως αντιμετωπίζει το σύστημα υγείας τους ηλικιωμένους;
Δυστυχώς αυτή η τακτική στο εθνικό σύστημα υγείας δεν αφορά μονάχα τα κρεβάτια για τις θεραπείες, αλλά και τη γενικότερη πρακτική στην αντιμετώπιση των διαφόρων ηλικιωμένων. Θυμάμαι την περίοδο που έκανα την ειδικότητα μου σε μεγάλο νοσοκομείο του λεκανοπεδίου ότι εγκεφαλικό ερχόταν και αφορούσε ανθρώπους άνω των 75 ετών, πήγαινε στην παθολογική κλινική, ενώ η νεότεροι αντιμετωπίζονταν στη νευρολογική κλινική, φυσικά με μεγαλύτερη εξειδίκευση στο πρόβλημά τους. Θα έλεγε κανείς ότι επί της ουσίας οι μεγαλύτεροι άνθρωποι ήσαν ήδη καταδικασμένοι και έτσι για να μην υπάρξει τυπικό πρόβλημα, απλώς τους νοσηλεύαμε χωρίς να έχουν το μέγιστο της δυνατής φροντίδας.
Θυμάμαι μια συνάδελφο με συνείδηση που έκανε ειδικότητα σε κάποιο επίσης μεγάλο νοσοκομείο του λεκανοπεδίου και με την οποία είχαμε συνεργαστεί, να μου λέει ότι δέχτηκε επίπληξη από τον επιμελητή της γιατί ασχολήθηκε με μια ηλικιωμένη άνω των 80 καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας, ενώ θα έπρεπε να κάνει συντήρηση δυνάμεων. Είναι δυστυχώς κακό το ότι στη συνείδησή μας οι γιατροί και οι νοσηλευτές πολλές φορές έχουμε ήδη καταδικάσει σε θάνατο ανθρώπους της τρίτης ηλικίας και είναι αποτελεί δείγμα έλλειψης σεβασμού προς τους ανθρώπους αυτούς. Το ότι στα έσχατα δεν τους έχουμε εξασφαλίσει τις άριστες εκείνες προϋποθέσεις που οφείλει το κάθε παιδί να προσφέρει στους γονιούς του είναι μια σκοτεινή κηλίδα
Το σύστημα υγείας μας είναι γενικά ανάλγητο στις ανάγκες των ανθρώπων και ακόμα περισσότερο για τους ηλικιωμένους.
Δυστυχώς το σύστημα υγείας μας κατά τρόπο κυνικό εξαίρει τους μεγάλους ανθρώπους της μέγιστης βοήθειας του. Είναι γνωστό ότι το σύστημά μας είναι γενικά ανάλγητο απέναντι στις ανάγκες των ανθρώπων, γιατί διάφορες πολιτικές και σχεδιασμοί το έχουν κάνει να είναι ουσιαστικά ανήμπορο να προσφέρει γενικά την απαραίτητη βοήθεια. Όμως, ιδιαίτερα στους μεγάλους ανθρώπους θα έπρεπε να είναι πιο ευαίσθητο.
Εκφράζει βέβαια, όπως είπαμε το ΕΣΥ τη γενικότερη αντίληψη της κοινωνίας μας, μιας κοινωνίας που θέλει να λέγεται πολιτισμένη, αλλά δεν καταλαβαίνει ότι εκείνος ο οποίος δεν προνοεί για τους γεροντότερους, είναι καταδικασμένος να μην τύχει φροντίδας και από τους νεότερους όταν έρθει η σειρά του γιατί αυτά τα πρακτικά μαθήματα παίρνουν από τις προηγούμενες γενιές.