Για το σύστημα υγείας ευθυνόμαστε κι εμείς

 

Σύστημα Υγείας και ατομική ευθύνη.Άρθρο του καρδιολόγου Νίκου Παναγιωτόπουλου, καρδιολογικό ιατρείο Νέα Σμύρνη.

Σύστημα Υγείας και ατομική ευθύνη. Ο Χρήστης των υπηρεσιών υγείας δεν είναι άμοιρος ευθυνών.

(άρθρο:Σύστημα Υγείας και ατομική ευθύνη) Έχουμε πολλές φορές αναφερθεί στο Σύστημα Υγείας σε σειρά από άρθρα μας. Εξετάσαμε κατά καιρούς τις ευθύνες των ιατρών, των υπόλοιπων υγειονομικών, των επιχειρηματιών αλλά και του ίδιου του κράτους. Και σίγουρα το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι. Όμως δυστυχώς δεν είναι άμοιρος ευθυνών και ο χρήστης των υπηρεσιών υγείας. Όχι μόνο γιατί παρακολουθεί πολλές φορές αδρανής τους ανθρώπους του και τον ίδιο του τον εαυτό να οδηγούνται στην αναπηρία και το θάνατο από ένα επικίνδυνο σύστημα αλλά κυρίως γιατί γίνεται και αυτός εκούσιος συνεργός αυτού του συστήματος.

Σύστημα Υγείας και ατομική ευθύνη.Η ιατρική χωρίς ο ιατρός να βλέπει τον ασθενή.

Το ξέρω ότι ακούγεται αντιδημοτικό για ένα πολιτικό να αποδίδει ευθύνες στο λαό. Αλλά επειδή εγώ δεν είμαι πολιτικός αλλά κάποιος που ζει το σύστημα υγείας επί 4 δεκαετίες μπορώ τουλάχιστον να μοιραστώ μαζί σας μερικές σκέψεις. Στο σύστημα της υγείας μας λοιπόν, μεγάλη ευθύνη φέρει και ο απλός πολίτης. Και δε φτάνει ένα μόνο άρθρο για να αναδειχθεί αυτή η ευθύνη. Σήμερα θα ήθελα να θίξουμε το σύστημα της εξ αποστάσεως ιατρικής. Της ιατρικής δηλαδή που γίνεται χωρίς ο ιατρός να βλέπει τον ασθενή.

Σύστημα Υγείας και ατομική ευθύνη.Η τηλεϊατρική των συνταγογραφήσεων.

Ένας ασθενής μου μου εκθείαζε πριν λίγες ημέρες την προσωπική του ιατρό. «Εξαιρετική κυρία. Της στέλνω με mail τα φάρμακά μου και αυτή μου τα συνταγογραφεί αυθημερόν. Πολύ σοβαρή και εξυπηρετική». Όταν τον ρώτησα αν η ιατρός του τον είχε συναντήσει ποτέ μου είπε ότι δε χρειάστηκε. Ούτε και η ίδια το ήθελε. Γράφει εξάμηνες συνταγές με φάρμακα και αυτό αρκεί.

Η ιατρός έχει περιορίσει τον εαυτό της σε γραμματέα. Ή ίσως πραγματικά δεν υπάρχει ιατρός πίσω από τη συνταγογράφηση αλλά κάποιος γραμματέας που απλώς γράφει φάρμακα. Και η ιατρός εισπράττει. Ο ασθενής όμως που αισθάνεται ευτυχής με μια τέτοια ιατρό είναι πραγματικά ο κυρίως ένοχος. Τον έμαθαν να είναι ικανοποιημένος με μερικές συνταγές στην τσέπη και δε ζητά τίποτε περισσότερο. Αρκεί να μην πληρώνει τα φάρμακά του και του αρκεί. Λυπάμαι που θα το πω αλλά αυτό δεν είναι σύστημα υγείας αλλά κατάντημα.

Είναι αδιανόητο ένας ιατρός να γράφει φάρμακα χωρίς να γνωρίζει τον ασθενή.

Δεν είναι δυνατόν ένας ιατρός να γράφει φάρμακα χωρίς να γνωρίζει τον ασθενή. Δεν είναι δυνατόν κάποιος να παίρνει φάρμακα χωρίς αυτός που του τα γράφει να τον έχει εξετάσει. ΚΑΘΕ φορά που του γράφει. Κάθε τρίμηνο, κάθε τετράμηνο, κάθε εξάμηνο; Όποτε κρίνει ο θεράπων. Είναι προφανές ότι ανάλογα με την περίπτωση η επαφή ιατρού ασθενή διαφέρει χρονικά. Πάντως ειδικά για τα καρδιολογικά φάρμακα δε μπορεί να είναι λιγότερο από δύο φορές το χρόνο. Γιατί κάθε φορά θα πρέπει να αξιολογείται η κατάσταση του ασθενή και να διαμορφώνεται η αγωγή του. Μπορεί να χρειάζεται η επίσκεψη να γίνει συντομότερα. Στο μήνα, το δίμηνο. Το τρίμηνο. Έτσι ο ιατρός ξέρει τι χρειάζεται να συνταγογραφήσει και ο ασθενής ωφελείται με την πιθανή αναπροσαρμογή της θεραπείας.

Συνταγογραφούνται φάρμακα  ενώ έχει αλλάξει η κατάσταση τους ασθενούς.

Βλέπουμε πολύ συχνά ασθενείς να παίρνουν αγωγή που τους έχει γραφτεί ακόμη και δεκαετίες πριν. Τα φάρμακα γράφτηκαν για ένα εξηντάχρονο και τα παίρνει ένας ογδονταπεντάχρονος. Στο μεταξύ έχει αναπτυχθεί νεφρική ανεπάρκεια, ηπατική ανεπάρκεια, έχει αλλάξει εντελώς ο οργανισμός και οι ιατροί αναπαράγουν την παλιά συνταγή βλάπτοντας τον ασθενή. Προσωπικά αρνούμαι να γράψω συνταγές σε άτομο που έχω να δω πάνω από 6 μήνες ακόμη και αν κινδυνεύω να παρεξηγηθώ ως προς τα κίνητρά μου. Αρνούμαι να συμπράξω σε ένα έγκλημα στο οποίο το ίδιο το σύστημα εθίζει τους πολίτες και αυτοί πρόθυμα το δέχονται. Δεν είναι θέμα χρημάτων αλλά προσωπικής ευθύνης.

Σύστημα Υγείας και ατομική ευθύνη. Ακόμη χειρότερη η κατάσταση με τις εξετάσεις.

Ακόμη πιο τραγικά είναι τα πράγματα με τις διάφορες εξετάσεις. Οι ασθενείς τις παραγγέλνουν, οι ιατροί τις γράφουν εξ αποστάσεως αλλά κανένας υπεύθυνος δεν τις αξιολογεί. Βλέπω εξετάσεις επικίνδυνα παθολογικές που έχουν γραφτεί πριν μήνες και που τις έχει αξιολογήσει ο ίδιος ο ασθενής. Ας προσέξουμε κάτι. Ούτε ο μικροβιολόγος ούτε ο ακτινολόγος μπορεί να τις αξιολογήσει. Μόνο ο θεράπων που τις ζήτησε. Γιατί για να αξιολογήσεις σωστά μια εξέταση πρέπει να γνωρίζεις σε βάθος τον ίδιο τον ασθενή και τι προβλήματα έχει. Ούτε τα μαύρα γράμματα είναι τα παθολογικά, όπως πιστεύουν πολλοί ασθενείς και αυτοεκτιμώνται. Έχουν χαθεί ζωές με τέτοιες επιπόλαιες τακτικές. Κανονικά οι εξετάσεις θα έπρεπε από τα διαγνωστικά κέντρα να στέλνονται ηλεκτρονικά στον ιατρό που τις ζήτησε. Και αν τις έχει γράψει εξ αποστάσεως να αναλαμβάνει τις ευθύνες του.

Ας ασχοληθούμε σοβαρότερα με την υγεία μας.

Δυστυχώς η υγειονομική μας παιδεία υστερεί και γι’ αυτό υπεύθυνο είναι ένα κράτος που συνειδητά υποβαθμίζει τους πολίτες του. Και ας μην πούμε ότι δεν έχουμε τις υποδομές, γιατί την περίοδο του κορονοϊού σε χρόνο μηδέν οργανώσαμε ένα γιγαντιαίο σύστημα εμβολιασμών. Τη μισή διάθεση να είχαμε, θα είχαμε βοηθήσει τους πολίτες να ασχοληθούν σοβαρότερα με την υγεία τους. Αγαπώ τους ασθενείς μου και ακριβώς γι’ αυτό αρνούμαι να παίξω το παιχνίδι της ανευθυνότητας. Κάποιοι δυσαρεστούνται και αναζητούν πιο ευπροσάρμοστους ιατρούς. Δεν πειράζει. Τουλάχιστον δε θα είμαι υπαίτιος για οτιδήποτε τους συμβεί.