Ο εμβολιασμός των παιδιών.Οι αρχικές δηλώσεις των “ειδικών” και η αναίρεση αυτών των δηλώσεων.
(Ο εμβολιασμός των παιδιών) Εκείνο που μου έκανε εντύπωση από την αρχή της πανδημίας ήταν η φοβερή σιγουριά με την οποία οι τηλεαστέρες «ειδικοί», περιερχόμενοι τα κανάλια, δήλωναν κατά καιρούς στο όνομα της επιστήμης ότι ισχύουν ορισμένα πράγματα. Και με την ίδια σιγουριά που δήλωναν κάτι, το αναιρούσαν μετά από μερικούς μήνες και δήλωναν το ακριβώς αντίθετο κάνοντας πως δε θυμούνται τις παλαιότερες δηλώσεις τους.
Η χρήση μάσκας,τα παιδιά που δεν μεταδίδουν,τα παιδιά υγειονομικές βόμβες,οι εμβολιασμένοι…
Θέλετε να θυμηθούμε μερικές τέτοιες περιπτώσεις; Ας ξεκινήσουμε με τις μάσκες. Αρχικά ήσαν σίγουροι ότι όχι μόνο δε χρειάζονταν αλλά μπορούσαν να προκαλούν κακό λόγω της κακής χρήσης τους. Ύστερα ανάλογα με τη φάση λειτουργίας ή μη των σχολείων. Τα παιδιά αρχικά δε μετέδιδαν τη νόσο, μετά έγιναν «υγειονομικές βόμβες» και μετά και πάλι δεν ήσαν επικίνδυνα. Με βάση αυτές τις προσεγγίσεις τα σχολεία ανοιγόκλειναν.
Όσοι εμβολιάζονταν, κατά τους ειδικούς, δε μετέδιδαν τη νόσο κατά τις αρχικές δηλώσεις, μετέδιδαν με μειωμένο ιικό φορτίο στη συνέχεια και τελευταία βέβαια ξέρουμε ότι μεταδίδουν όπως και οι μη εμβολιασμένοι. Οι εμβολιασμένοι μπορούν να μη φορούν μάσκες μας έλεγαν αρχικά, ενώ τώρα επανέρχονται παντού οι μάσκες για εμβολιασμένους και μη. Ας μη μιλήσουμε για την αποτελεσματικότητα των εμβολίων που συνέχεια μειώνεται. Να πούμε μήπως για το αν οι εμβολιασμένοι νοσούν; Δεν ξεχνώ τους έκπληκτους εμβολιασμένους ασθενείς μου όταν τους συνιστούσα test και τη μεγαλύτερη έκπληξή τους όταν τα τεστ έβγαιναν θετικά. Είχαν ακούσει ότι ως εμβολιασμένοι δεν κινδυνεύουν να νοσήσουν και αρνούνταν να αποδεχθούν τη νόσησή τους.
Εύλογα ερωτήματα για την αξιοπιστία των μελών των επιτροπών των ειδικών.
Στις ημέρες μας που τα ηλεκτρονικά μέσα εκθέτουν όσους επωφελούνται από την κοντή μνήμη των άλλων υπάρχουν πολλά αποσπάσματα που κυκλοφορούν στους υπολογιστές και τα κινητά και δημιουργούν εύλογα ερωτήματα για την αξιοπιστία των μελών των επιτροπών των ειδικών. Αυτή είναι άλλωστε και η αιτία που οι άνθρωποι έπαψαν πλέον να εμπιστεύονται όχι μόνο τους εγκάθετους επιστήμονες αλλά και αυτή την ίδια την επιστήμη. Αυτό εξηγεί και την άρνηση κάποιων να εμπιστευτούν τους ιατρούς των νοσοκομείων και το ότι δε δέχονται να ακολουθήσουν τις συστάσεις τους.
Ο εμβολιασμός των παιδιών.Ένα θέμα που απαιτεί πολύ σοβαρή προσέγγιση και υπευθυνότητα.
Αν όμως πίσω από τις συνεχείς παλινωδίες κρύβεται σαφέστατα μια σειρά από σκοπιμότητες πολιτικές, οικονομικές, επαγγελματικές και προσωπικές, υπάρχουν και μερικά θέματα που απαιτούν πολύ σοβαρή προσέγγιση και υπευθυνότητα. Γιατί άπτονται κρίσιμων θεμάτων υγείας ανθρώπων όπου δε χωρούν σκοπιμότητες και συμφέροντα.
Ένα τέτοιο θέμα είναι και ο εμβολιασμός των παιδιών άνω των 12 ετών. Ακούσαμε στην κορύφωση του λαϊκισμού του πνευμονολόγου που έχει πάρει πάνω του το βάρος της πειθούς για τη χρησιμότητα των εμβολίων – ενισχύοντας με κάθε του εμφάνιση το αντιεμβολιαστικό κίνημα- ότι περιμένει με αγωνία να γίνει το εντεκάχρονο παιδί του δώδεκα για να το εμβολιάσει. Παιχνίδια με τα όσια και τα ιερά και ανεύθυνες συμβουλές που παρασύρουν πολλούς καλοπροαίρετους και αφελείς που σπεύδουν να εμβολιάσουν τα παιδιά τους.
Ο εμβολιασμός των παιδιών.Υπάρχουν στοιχεία για την επικινδυνότητα των εμβολίων στα παιδιά;
Γιατί το λέω αυτό; Μήπως έχω στοιχεία για την επικινδυνότητα των εμβολίων στα παιδιά; Ομολογώ πως όχι. Όπως όμως σιγουριά για την ασφάλειά τους δεν έχουν ούτε οι υπέρμαχοι των εμβολίων. Άρα βλέπουμε στο μέλλον ποιος έχει δίκαιο. Αυτός που ανησυχεί ή ο βέβαιος για την ασφάλεια των εμβολίων; Έχουμε μιλήσει πολλές φορές για την ανασφάλεια που υπάρχει σχετικά με τις μακροπρόθεσμες κυρίως παρενέργειες των εμβολίων.
Ακούμε συχνά το επιχείρημα ότι τα εμβόλια έχουν δοθεί σε εκατομμύρια ανθρώπους άρα μπορούν να θεωρούνται δοκιμασμένα. Αποσιωπούνε όμως ότι η μεγάλη έλλειψη είναι η παράμετρος χρόνος. Μας λείπει η δοκιμή σε βάθος χρόνου όπου θα αναδειχθούν τα όποια προβλήματα. Και στους ενήλικους και μάλιστα στους ηλικιωμένους που κινδυνεύουν ιδιαίτερα από τη νόσο, μπορεί κάποιος να ρισκάρει.
Στα παιδιά όμως αυτό είναι απαράδεκτο. Γιατί τα παιδιά κινδυνεύουν ελάχιστα από τον κορονοϊό και το μέλλον είναι μπροστά τους. Το παρελθόν μας πείθει ότι η ελαφρότητα μπορεί να δημιουργήσει εκατόμβες θυμάτων που για πολλές δεκαετίες θα θυμίζουν την ανευθυνότητα εκείνων που όφειλαν να τα προστατεύουν. Διαβάστε την ιστορία της θαλιδομίδης όσοι δεν τη θυμάστε.
Ο εμβολιασμός των παιδιών άνω των 12 και το τείχος ανοσίας.
Ξεκινούμε λοιπόν εμβολιασμούς στους άνω των 12. Για να φτιάξουμε δήθεν τείχος ανοσίας τη στιγμή που ξέρουμε ότι κάτι τέτοιο δε μπορεί να γίνει με εμβόλια όπου οι εμβολιασμένοι νοσούν και μεταδίδουν. Ακόμη και αν ήταν όμως αλήθεια θα ήταν ανήθικο να ρισκάρουμε το μέλλον των αθώων παιδιών για να σωθούν οι ενήλικες που έκαναν τον κύκλο της ζωής τους.
Η Μεγάλη Βρετανία απαγόρευσε τους εμβολιασμούς στα παιδιά από 12 ως 16.
Η Μεγάλη Βρετανία απαγόρευσε τους εμβολιασμούς στα παιδιά από 12 ως 16 παρά τις πιέσεις των κυβερνητικών παραγόντων στους επιστήμονες, ομολογώντας ότι δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για μια τέτοια κίνηση. Πραγματικά γενναία στάση σε μια κοινωνία που βομβαρδίζεται από ανεύθυνες πληροφορίες και σκοπιμότητες. Εμείς όμως όχι μόνο προτρέπουμε τους γονείς να εμβολιάσουν τα παιδιά αλλά δημιουργούμε και κλίμα τρόμου.
Πληροφορίες όπως ότι το τέταρτο κύμα της πανδημίας αφορά τα παιδιά και τους νέους, η απομόνωση σπάνιων μεμονωμένων περιπτώσεων παιδιών που νοσηλεύονται σε ΜΕΘ και η έκφραση του φόβου ότι τα παιδιά θα γεμίσουν τα νοσοκομεία, συνθέτουν το κλίμα της στοχευμένης προπαγάνδας μέσω των στρατευμένων ΜΜΕ.
Σκοπός η τρομοκράτηση των γονιών για να εμβολιάσουν τα παιδιά τους. Είχαμε 4 θύματα παιδιά από τον κορονοϊό από την αρχή της πανδημίας λέει ο τηλεπνευμονολόγος. Επιχείρημα ή αντεπιχείρημα για τη σοβαρότητα της νόσου τα παιδιά; Εύχομαι τα εμβόλια να αποδειχθούν απολύτως ασφαλή για τα παιδιά που ήδη εμβολιάστηκαν και θα εμβολιαστούν ώστε να μην αποτελεί όνειδος η βιαστική επιλογή των γονιών τους και η παραπληροφόρηση των «ειδικών».
Ο εμβολιασμός των παιδιών και το πολιτικό παιχνίδι.
ΥΓ. Είναι φανερό από τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα και την εμπλοκή προσώπων από τον Πρωθυπουργό ως τον αρχιλοιμωξιολόγο στο θέμα του εμβολιασμού των παιδιών ότι αντί η πολιτική ηγεσία να πάρει μέτρα όπως η μείωση των παιδιών στις τάξεις, η αύξηση των βαρδιών στα σχολεία, ο διορισμός καθηγητών και δασκάλων, γυρίζει και πάλι στα τετριμμένα. Εμπλοκή των επιστημόνων στα παιχνίδια του Υπουργείου Παιδείας και τελικά θύματα τα ίδια τα παιδιά.