“ου συγχωρεί συγκατάβασις εις τα της πίστεως”
Άγιος Μάρκος Ευγενικός
Θάνατος και Ανάσταση (στην πανδημία). Όταν οι Εκκλησίες έκλειναν για τη Μεγάλη Εβδομάδα.
(άρθρο:Θάνατος και Ανάσταση (στην πανδημία) ) Πριν τρία ακριβώς χρόνια, με απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου, οι Εκκλησίες έκλειναν για τη Μεγάλη Εβδομάδα. Ακολούθησαν οι τραγικές εκείνες εικόνες με τις κλειστές πόρτες των ναών και πρόσωπα κολλημένα στα τζάμια, ανθρώπων που προσπαθούσαν να ζήσουν απ’ έξω, λίγες από τις στιγμές του Θείου Πάθους. Οι εκκλησίες βουβές, οι ακολουθίες κεκλεισμένων των θυρών και οι λειτουργοί αναγκαστικά απομονωμένοι. Η Εκκλησία της Αναστάσεως, τρομοκρατημένη μπροστά στο θάνατο αυτοκαταργείται για τα λαϊκά μέλη της. Ο θάνατος φαντάζει σαν το απόλυτο κακό και η βιολογική ζωή ως το απόλυτο αγαθό. Για να ζήσουμε πρέπει να κάνουμε τα πάντα.
Έχουμε κολλήσει σαν τα στρείδια στο βράχο, στη ζωή αυτή, έτσι που δε διαφέρουμε σε τίποτα από εκείνους που κατά τον Απόστολο Παύλο είναι οι μη έχοντες ελπίδα. Κι όμως ένας Επίσκοπος της πρώτης Εκκλησίας, ο Ιγνάτιος ο Θεοφόρος οδηγούμενος από την Αντιόχεια στη Ρώμη για να ριχτεί στα θηρία, λέει απευθυνόμενος στους χριστιανούς που προσπαθούν να τον διασώσουν:
Ο Ιγνάτιος ο Θεοφόρος απευθυνόμενος στους χριστιανούς.
«Εγώ γράφω σε όλες τις εκκλησίες και παραγγέλνω σε όλους, ότι εγώ πεθαίνω για τον Θεό θεληματικά, εάν βέβαια εσείς δεν με εμποδίσετε. Σας παρακαλώ να μη μου γίνετε εύνοια που εκδηλώνεται σε ακατάλληλο καιρό. Αφήστε με να γίνω τροφή των θηρίων, δια των οποίων θα μπορέσω να επιτύχω τον Θεό. Είμαι σιτάρι του Θεού και αλέθομαι με τα δόντια των θηρίων, για να γίνω καθαρό σιτάρι του Χριστού. Καλύτερα να καλοπιάσετε τα θηρία για να γίνουν τάφος μου και να μη αφήσουν τίποτε από το σώμα μου, για μην γίνω βάρος σε κανέναν όταν κοιμηθώ. Τότε θα γίνω αληθινός μαθητής του Χριστού, όταν ο κόσμος δεν δει ούτε το σώμα μου. Εκλιπαρήστε τον Χριστό για μένα, ώστε μέσω των οργάνων αυτών (των θηρίων) να γίνω θυσία στο Θεό.
Τίποτε δεν θα με ωφελήσουν τα ευχάριστα του κόσμου, ούτε οι βασιλείς του κόσμου αυτού. Είναι προτιμότερο να πεθάνω για τον Ιησού Χριστό, παρά να βασιλεύω στα πέρατα της γης. Ζητώ Εκείνον, ο οποίος πέθανε για μας· θέλω Εκείνον, που αναστήθηκε για μας. Και η γέννηση για μένα όπου να ναι, πλησιάζει. Συγχωρήστε με, αδελφοί, μη με εμποδίσετε να ζήσω, μη θελήσετε να πεθάνω· αυτόν που θέλει να ανήκει στον Θεό, μην τον χαρίσετε στον κόσμο, ούτε να τον εξαπατήσετε με την ύλη.
Γιατί σας γράφω ζωντανός, επιθυμώντας να πεθάνω. Ο δικός μου έρωτας, (δηλαδή ο Χριστός) σταυρώθηκε και δεν υπάρχει μέσα μου φωτιά σαρκική, αλλά νερό «ζωντανό», που μιλάει σε μένα από μέσα μου και λέει· έλα στον Πατέρα. Δεν ευχαριστιέμαι με τροφή θανάτου, ούτε με τις ηδονές της ζωής αυτής. Θέλω τον άρτο του Θεού, δηλαδή το σώμα το Ιησού Χριστού, που κατάγεται από τη γενιά του Δαβίδ, και πιοτό θέλω το αίμα του, που είναι αγάπη αθάνατη».
Θάνατος και Ανάσταση (στην πανδημία). Ζούμε στον αιώνα της Επιστήμης και για αυτήν η πίστη είναι μια άχρηστη δεισιδαιμονία.
Άλλες εποχές θα πείτε. Τώρα έχουμε σύνεση και λογική. Μπορεί να μην έχουμε μεγάλη πίστη αλλά ζούμε στον αιώνα της Επιστήμης και γι’ αυτήν η πίστη είναι μια άχρηστη δεισιδαιμονία. Ζούμε ακόμη στον καιρό της διαπλοκής όπου ο Καίσαρας και ο Θεός δύσκολα ξεχωρίζουν. Για τη Θεία Κοινωνία στην οποία αναφέρονται τα τελευταία λόγια του Αγίου Ιγνατίου, που κάποιος ιερέας στο Κουκάκι τόλμησε να δώσει από μια πλάγια πόρτα του ναού στους πιστούς ενώ αυτό είχε απαγορευθεί από τη Σύνοδο, βγήκε από την Εκκλησία η ακόλουθη ανακοίνωση:
Θάνατος και Ανάσταση (στην πανδημία).Και…η Ιερά Σύνοδος.
«Από το Γραφείο Τύπου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών ανακοινώνεται ότι «ερευνάται το περιστατικό στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικόλαου στο Κουκάκι και θα προβεί άμεσα στις δέουσες ενέργειες. Υπενθυμίζεται ότι οι αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου είναι δεσμευτικές για όλους τους κληρικούς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και των Ιερών Μητροπόλεων της Εκκλησίας της Ελλάδος και πρέπει να τηρούνται απαρεγκλίτως. Η Ιερά Σύνοδος ακολουθεί πιστά όλες τις οδηγίες και όλες τις υποδείξεις των αρμοδίων αρχών της Πολιτείας για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού»
Θάνατος και Ανάσταση (στην πανδημία). Ο ιερέας Νικόλαος Βερνέζος.
Ας μην απογοητεύονται όμως όσοι ακόμη πιστεύουν στην Ανάσταση. Υπάρχει ελπίδα Λίγα λεπτά πριν διασωληνωθεί ο ιερέας Νικόλαος Βερνέζος, από τον Άγιο Ιωάννη Ρώσο Ευβοίας στέλνει το ακόλουθο μήνυμα :
“Εντός ολίγου θα διασωληνωθώ, σας αγαπώ όλους. Δεν θέλω κλάματα γιατί ανήκουμε στην Εκκλησία και η Εκκλησία μας ζει και κηρύττει την Ανάσταση”.
Καλή Ανάσταση λοιπόν για όλους μας!!!