Η επιμονή του γιατρού.Άρνηση στην συνταγογράφηση χωρίς εξέταση γιατί ο γιατρός έχει ευθύνη.
Στο τηλέφωνο την ώρα λειτουργίας του ιατρείου μια άγνωστη φωνή. «Είμαι ο γιός της ασθενούς σας της κ. … και ήθελα να σας ρωτήσω κάτι. Έχω μια ταχυκαρδία με 120 σφυγμούς και σκέφτομαι αν μπορούσα να πάρω ένα από τα χάπια που δίνετε στη μητέρα μου που έχει και αυτή ταχυκαρδίες». Η απάντηση του καρδιολόγου αρνητική: «Όχι κύριε δεν μπορείτε». «Μα γιατί;». «Γιατί δεν πρέπει να παίρνουμε τα φάρμακα έτσι, χωρίς εξέταση. Γιατί να έχετε ταχυκαρδία; Η μητέρα σας έχει εξεταστεί αλλά εσείς όχι». Το τηλέφωνο έκλεισε από τη μεριά του κυρίου που τηλεφώνησε. Σίγουρα απογοητεύτηκε ο ασθενής. Αλλά ο ιατρός έχει ευθύνη. Δε μπορεί να χορηγεί φάρμακα τηλεφωνικά και μάλιστα σε αγνώστους.
Η επιμονή του γιατρού.Η αντιμετώπιση ενός ασθενούς από κάποιον παθολόγο.
Την επόμενη ημέρα το τηλεφώνημα επαναλήφθηκε. «Είμαι ο κύριος…. που σας πήρε χθες. Σήμερα έχω και δύσπνοια». «Απευθυνθείτε σε κάποιο παθολόγο μήπως είναι κάποια λοίμωξη αναπνευστικού». Μετά από μερικές ώρες και τρίτο τηλεφώνημα. «Μπορώ να έρθω να με δείτε; Έχω κορεσμό οξυγόνου 88% και δεν αισθάνομαι καλά. Με τον παθολόγο δεν έβγαλα άκρη. Σας παρακαλώ να με δεχθείτε χωρίς ραντεβού». Ο καρδιολόγος συμφώνησε.
Λίγη ώρα μετά στην αίθουσα αναμονής κάθισε ένας κύριος γύρω στα 50, με τη σύζυγό του. Όταν μπήκε στο γραφείο φάνηκε να πάσχει. Τα λίγα βήματα που βάδισε του προκαλούσαν έντονη δύσπνοια. Εξήγησε ότι ο παθολόγος που επισκέφθηκε είχε τοποθετήσει μπροστά στο γραφείο του μια κόκκινη και άσπρη κορδέλα για να μην πλησιάζουν κοντά οι ασθενείς.
Όταν του είπε να τον ακροαστεί έλαβε την απάντηση ότι από τον καιρό του κορονοϊού η ακρόαση καταργήθηκε γιατί φέρνει κοντά τον ιατρό και τον ασθενή και μπορεί να μεταδώσει τη νόσο ο δεύτερος στον πρώτο. Να βγάλει μια ακτινογραφία και να του την πάει. Μέχρι τότε του έγραψε ένα βρογχοδιασταλτικό και τον έδιωξε για το σπίτι. Του είπε να μην ανησυχεί αφού πριν μερικές ημέρες είχε κάνει την 6η δόση του εμβολίου για τον κορονοϊό.
Η επιμονή του γιατρού και η εντολή για νοσοκομείο για πιθανή πνευμονική εμβολή.
«Εσείς θα με ακούσετε; Δεν έχετε κόκκινες κορδέλες;» Ο καρδιολόγος αστειεύτηκε για να φαιδρύνει το κλίμα. «Κάποτε έβαζα στα μαλλιά. Τώρα που μου έπεσαν τις κατήργησα». Η ακρόαση ήταν φυσιολογική. Όμως στο καρδιογράφημα υπήρχε ταχυκαρδία 135/λεπτό. Ο ασθενής δυσπνοούσε στην παραμικρή κίνηση. Το triplex καρδιάς ήταν δύσκολο να δώσει διάγνωση λόγω της ταχυκαρδίας αλλά τουλάχιστον έδειχνε ότι δεν υπήρχε έμφραγμα.
Ο καρδιολόγος συνέστησε: «Πρέπει να πάτε επειγόντως σε νοσοκομείο. Πρέπει να αποκλειστεί η πνευμονική εμβολή που είναι πολύ πιθανή. Πρέπει επειγόντως να κάνετε αιματολογικό έλεγχο και αξονική αγγειογραφία πνευμονικών αρτηριών». «Έχω ιδιωτική ασφάλεια αλλά δε θα πάω, είπε ο ασθενής. Την προηγούμενη φορά που πήγα μου έκαναν εισαγωγή και με είδαν την επόμενη ημέρα. Είναι βράδυ Παρασκευής, δε θα είναι κανένας έμπειρος ιατρός. Προτιμώ να κοιμηθώ στο σπίτι μου.» « Είναι επικίνδυνο, επέμεινε ο καρδιολόγος. Θα σας δώσω ενημερωτικό σημείωμα που θα μιλά για πνευμονική εμβολή για να επισπεύσουμε τη διαδικασία». Σύμμαχος και η σύζυγος «Θα πάμε γιατρέ, φτιάξτε μας τη βεβαίωση». Το ενημερωτικό σημείωμα φτιάχτηκε. Οι επισκέπτες έφυγαν.
Βαριά πνευμονική εμβολή και εισαγωγή στην εντατική.
Την άλλη ημέρα, Σάββατο, το τηλέφωνο του καρδιολόγου χτύπησε. Ήταν η σύζυγος. «Ευχαριστούμε γιατρέ, ήταν βαριά πνευμονική εμβολή. Ο σύζυγός μου βρίσκεται στην εντατική. Μας είπαν ότι είναι σοβαρά. Θα τα καταφέρουμε άραγε;» «Θα τα καταφέρει. Όταν είναι σε θέση, δώστε του τους χαιρετισμούς και τις ευχές μου για περαστικά. Τώρα ίσως καταλάβει γιατί την πρώτη ημέρα αρνήθηκα να συμφωνήσω να πάρει τα χάπια για την ταχυκαρδία. Η ταχυκαρδία ήταν η δικλείδα ασφαλείας του οργανισμού. Αν του την καταστέλλαμε ίσως να είχε πεθάνει».
Η πιο συγκινητική στιγμή ήταν το μήνυμα της μητέρας του ασθενούς στον καρδιολόγο που ήταν ο δικός της καρδιολόγος. «Σας ευχαριστώ που ασχοληθήκατε με το γιό μου. Σας είμαι ευγνώμων» Καμιά φορά δυσκολευόμαστε να γίνουμε κακοί για να προστατέψουμε τους ασθενείς που μας εμπιστεύονται. Κάποιοι από αυτούς φεύγουν θυμωμένοι. Αλλά πρέπει. Αξίζει να γίνουμε κακοί για το καλό τους.
Υ.Γ. Το περιστατικό συνέβη πριν μερικές ημέρες και ο ασθενής είναι ακόμη σε σοβαρή κατάσταση.